Vanmorgen werken, nope nog geen vakantie.
Duurt nog anderhalve week waarbij het maar de vraag is
want er komen nog een paar dingen tussen door 😉
Niet erg hoor,
wordt er tenslotte voor betaald !

Omama heeft gesprek met een CVA verpleegkundige
en ik weet wat het inhoudt en sluit aan om half 12.
Het moment dat ook net thuiszorg er is,
iemand die ik heel goed ken.
De verpleegkundige heb ik even alleen
en ook zij jubelt: Wat gaat het goed he  met je moeder…………….
En dan hou ik me niet meer in,
en vertel in 5 minuten 8 maanden.
Ze kijkt me aan en schrikt.

Ondertussen komt Omama binnen wandelen met thuiszorg
kwestie van positief blijven en proberen zoveel mogelijk zelf doen
is haar antwoord op een verdwaalde vraag.
Mijn : Als jij nu in praktijk brengt wat je nu zegt
zou het inderdaad super goed werken…………
2 paar ogen kijken me aan
en 1 paar ontwijkt me.

Binnenkort krijg ik gesprek met haar Ivér
en van lieverdje krijg ik site van CVA vereniging.
Het tussen wat ze doet en zegt als er ´vreemden´zijn
en wat de praktijk is , is te groot .

Als jongste zijn fiets vanmiddag dan ook nog gejat wordt
als hij is zwemmen bij plaatselijke zwemplas
zet ik dat maar tegenover het giga goede gesprek
wat ik had met onze bosbessenbuurvrouw.
Ze beloofd de overlast zoveel mogelijk te beperken
en wij gaan goed uit elkaar.

Een dag met veel emoties
en daar zou ik zo graag
verandering in zien.
Maar besef ook heel goed,
dat ik dat zelf dan moet doen:
Onder constructie 😉

XXXXXXXXXXXX