Ingewijden weten wat dat betekend
dat ik een eitje kwijt moet 😉
Reageren mag, maar deze is voor de opslag van mezelf.

Hoe het nu gaat, midden in de vakantie tijd
een tijd waar ik met heel mijn ziel en zaligheid
naar uitkeek.
Ik was zo moe, en dan bedoel ik moe.
Mijn lijf kon de hele wereld aan hoor maar mijn hoofd he,
die wilde niet…. niet meer ……….

Dan ga je de lange vrije dagen in , zonder verplichtingen
zonder klok, zo maar kunnen doen of liever laten
en overlaten aan…………….denk je.
De vrijheid is er , de pubers die hier willen logeren zijn meer
dan welkom omdat ze een ritme doorbreken.
Niet van mij maar wel van de mannen hier in huis.
Eega met heel zijn Odd-cd heeft daar best moeite mee
maar allee: heb 3 mensen die genieten ?
Dan moet het wel leuk zijn toch 😉

Zoetjes aan accepteer ik dat Omama terug is gekomen
als een autisth van 8 jaar oud.
Elk gesprek hoe dan ook gestart land bij haar,
het kreunen, het aandacht vragen, het dingetjes laten doen ?
Nope ben haar dochter niet meer, maar gebombadeerd tot hulpverlener.
Das niet zo heel erg , want ik kan weglopen 😉
Maar broer?? en dan moet ik erg lachen en voel me tikkie schuldig:
die heeft 52 jaar gevaren op het feit dat Mama alles deed:
nu moet ie zelf aan de bak na het werk 😉
Chaggie kun je dan worden he 😉

Soms krijg ik de volle lading van dan wel de een of de ander
maar het feit dat een nicht waarvan mijn tante vorige week begraven is
mij volledig snapt en me in gelijk stelt
net als alle lieve vrienden die me waarschuwden
OH wat ben ik daar nog dankbaar voor.
Nee ik ben geen egoist maar mag mijn gezin en mezelf
voorop zetten.
Kan je vertellen dat manipulatie heel erg ver kan gaan…………….
tot op het bot en terug.
En leuk?? Absoluut niet……………….
diepe pijn, intens verdriet omdat je Mams je Mams niet meer is.
Pas dat maar eens in in je leven.
Dat gaat zo eenvoudig niet.

Heel af en toe lees ik nog een blog van mensen
uit een lang verleden : lees een jaar terug of korter.
En ik begrijp mezelf nu waarom ik afstand nam
en hoop dat zij het ook begrijpen.
Nog meer mensen die een beroep op mij zouden doen
zou teveel geweest zijn, het leven heeft zelf de beslissing voor me gemaakt.

Aan de andere kant heb ik veel lieverds over gehouden
ze reageren niet op mijn blog, soms wel via mail,
en soms in het echt.
En als het echt fout dreigt te gaan weet ik dat ze er voor me zijn.
Zo bombadeer ik iemand als mijn zus en een ander als mijn zusje.
Totaal onschuldig maar de bedoeling heel intens.

Nee mijn leven is niet eenvoudig en ondertussen
denk ik en accepteer ik dat het waarschijnlijk ook nooit zal worden.
Waarom ik wel en een ander niet?
Waarom niet ?
De mensen die met me om durven te gaan vinden toch iets goeds bij me
schijnbaar en blijven terug komen
hoop werkelijk niet uit medelijden 😉
Dat is niet nodig , maar omdat ik ik ben hoop ik dan maar 😉

We gaan rustig door, de laatste week van de vakantie
hier en daar heb ik nog een dag extra
maar dat weet niemand en jullie ??
Gaan het vast niet verklappen 😉

XXXXXXXXXXXXXXX