tikkie stuk

Vanmorgen gewoon werken
en dan vanmiddag verder in school.
Ik wil het heel graag klaar hebben
maar ben afhankelijk van het team.
En die schieten af en toe gewoon
niet op 😉

Toch zet ik door en zet er de gang in
en dat heeft gevolg, want ze krijgen er allemaal
trek aan.
Om 4 uur vind ik  het prima
en is mijn deel zover dat ik klaar ben.

Ben zo moe want heb een nacht
met maar een paar uurtjes achter de rug.
Gisteravond komt onze zwarte Blacky naar binnen
en in eerste instantie is er niets aan de hand.
Maar tegen 11 uur begint hij te brommen,
heeft pijn en valt bijna in coma.

Haal dekbed en kussen van boven
en ga bij hem liggen , Gizmo in mijn achterhoofd.
Tegen half 3 valt hij in een rustige slaap
stuur ik jongste en logee naar bed
en ga zelf ook.
Zet de wekker om half 5 en Blacky ligt nog net zo
maar wel rustig en spint weer.

In de morgen gaat hij weer lopen
eten en op de bak en ondertussen gaat het goed.
Wel heeft hij soort bijtwonden onder zijn buik
achterpoot en schram op neus.
Wat hem overkomen is???
Geen idee maar was wel even grote zorg.
en dan die lange intense dagen ?
Iets teveel voor deze oude dame 😉

Dus op tijd naar bed
en morgenvroeg nog en dan weekend!
Wat een start na de vakantie !

XXXXXXXXXX

2 Comments »

  • Cheet schreef:

    Wel , het verhaal kreeg eigenlijk een misschien staartje.
    Omama heeft ´iets´op zolder wat te groot is voor ratten.
    Broer heeft vergif gezet maar helpt niet echt
    en dan gaan we denken:
    Marter? Of een van de vele vossen?
    Blacky is angstig en op tijd binnen als het donker wordt
    dus het is een iets geweest maar een wat?
    Inderdaad zo jammer dat ze niet kunnen praten !

  • Hans schreef:

    Als je zo’n nacht hebt gehad, voel je die dubbel.
    Maar begrijp je ongerustheid, je weet niet wat er is gebeurd.
    Vechten met een kat? Vertellen doen ze het niet. Hans

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen