auw

De verschillen in temperatuur zijn te veel voor me
de wisseling in luchtdruk heeft zijn weerslag
op mijn lichaam.
Dat vertaald zich in littekenpijn, en zuiver misselijk zijn.
Als het dan giga afkoelt is het heerlijk slapen,
en dat doe ik bijna de hele dag.
Het is geen bij slapen
het is slapen om de pijn te vergeten
en te wachten tot mijn lijf zich aangepast heeft.

Laat me dan ook weinig zien op de sociale media,
speel spelletjes op mijn foon
en trek me even terug van het emotioneel geweld.
Ze zoeken het allemaal maar even zelf uit.

Wat resulteert in een opmerking van Omama als ik even langskom
laat in de middag:
Gosh ? Hebben we ook nog buren??
Mijn antwoord: Als je zo begint, ga ik gelijk weer weg.
Heb even genoeg aan mezelf , maar dat boeit haar niet.
Dat had ik ook niet verwacht,
dus ga er ook niet meer van uit.

Dat werkt momenteel het beste:
verwacht niets en alles is een kadootje 😉
(Martha Zeeland : een van de eerste antwoorden 😉

Fijne werk week allemaal !

XXXXXXXXXXXXx

4 Comments »

  • cheet schreef:

    Dank je Nan , gaat ondertussen al weer beter 😉

  • Nanda schreef:

    Beterschap, meiske xxx

  • Cheet schreef:

    Idd Hans,
    Ik reageer er heel sterk op ………..
    zo vluchte ik vrijdagavond in huis toen het onweer op kwam zetten.
    De statische vonkjes vlogen over mijn lijf ………….
    En gelukkig: ik heb geleerd te luisteren ……………………
    al was ik redelijk hardleers kan ik je zeggen 😉

  • Hans schreef:

    Dat is dan begrijpelijk gezien je lichamelijke conditie dat je even genoeg aan je zelf hebt.
    Het weer is ook niet stabiel te noemen, en luisteren naar je lichaam is niet onbelangrijk.
    Dat zal niet iedereen kunnen of soms willen begrijpen, gelukkig andere weer wel. Hans

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen