over doodgaan

Naar aanleiding van een situatie bij Omama
( ja ja alweer maar niet persoonlijk naar ons toe)
kom ik vanavond in gesprek met mijn beide jongens.
Genoegelijk staan we bij elkaar en oudste zegt:

Als ik doodga, cremeer me maar, doe me een een berenburgfles
en gooi me in zee bij Urk.
Hoe zo oude ziel? In zee bij Urk ?

Nou is mijn antwoord, moet ik maar alvast even vragen
naar een 1 1/2 literfles?
OH nee zeg ik er direct achteraan , die ben je niet nodig.
Hoezo zegt ie?
Nou , alcohol vervliegt als je het in brand steekt,
half litertje doet het ook wel.

Dat gezicht van hem, en die van jongste die gelijk dubbel ligt.
Eh mam zegt oudste,
t is de bedoeling dat jij eerder gaat………………….
Nee zegt jongste, mama wordt 150 !

Mijn :Alsjeblieft niet zeg, schiet mij maar af bij 100
en anders als ik mijn verstand verloren heb.
Zijn zo van die gesprekken,
en als ik zeg tegen de jongens van : ik heb maar 2 zekerheden
kijken ze me aan, welke?

Nou de ene is al gebeurd, ik ben namelijk geboren.
De andere: ik ga dood.
Het is aan mij om iets met die tijd te doen die me gegeven is.
Al geloof ik niet, maar dat we hier niet voor nop zijn
mag wel duidelijk wezen……………….
En dat al wat ik zeg en doe, ter verantwoording wordt geroepen tzt
ook.

Yep zeggen ze alle twee
en we gaan weer over tot de orde van de dag.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen