Het gaat al een tijdje aan,
en ondertussen 3 foto’s en veel geklaag verder
heeft Omama het voor elkaar.
Ze mag naar de Orthopeed.

De afspraak komt binnen:
vrijdagmorgen om 9 uur en ze staat er op
dat ik mee ga, omdat ze aan broer niets heeft.
Dat vind ik gemeen want die doet erg veel…..
en zeg haar dat ook.

Maar ook dat vrijdagmorgen geen optie is
ik moet werken, en zij rekenen er op omdat ze er zelf niet zijn.
Kun je dan niet later gaan?
Ik wil je die morgen wel betalen hoor??
Ze loopt volledig voorbij aan het feit dat ik zo ook mijn
afspraken heb, en dat ik niet zomaar te pas en te onpas skippen kan.

Vandaag belt ze voor nieuwe afspraak dan maar
vrijdagmiddag kwart voor 3………………zucht ……………
ik moet om 3 werken.
En als ik haar dan vraag, waarom niet volgende week?
Dan heb ik redelijk veel vakantie, en vrijwel alle tijd.
Ja maar , ik kan nu heen.
En dus moet ze ook vrijdag heen.

Nou , en anders ga ik wel alleen………..ze snuift alweer.
ja hoor en dan iedereen vertellen dat niemand tijd heeft he….
Ik neem de brief mee en ga morgen wel eens bellen
want , zo zeg ik haar, als je mij mee wilt zal jij ook rekening moeten houden
met mij.

Maar ik ga morgen wel eens bellen tussen de bedrijven door
en kijken wat ik kan doen,
of besluit ter plekke: dan ga je maar alleen.
Soms begrijp ik er ook niets van,
van die autisten.

XXXXXXXX