En toch gaat het open deze keer…..

Wie ben ik, en waarom doe ik wat ik doe,
zoals ik het doe……
Na 14 dagen behoorlijk ziek zijn
en daar keuzes maken , of dingen domweg laten liggen
vraag ik me af , wie of liever wat ben je
voor de mensen om je heen.

Ik ben een gever, ik vind het prettig als mensen om me heen
gelukkig zijn, dingen op orde hebben,
en in een manier die je bijna moederlijk kunt noemen
ondersteun, stuur, richt en vraag ik.
Het kost bakken met energie.

Maar ik weet ook, dat ik best wel veel in mijn mars heb,
dat ik heel andere dingen kan,
maar ook daar hebben meerdere mensen dan voordeel van.
En toch doe ik het niet om mezelf voorop te stellen,
sterker nog, liever niet.

Als er mensen zijn die denken dat iemand uit Pesse
het toernooi organiseert ?
Maak ik ze zeker niet wijzer.
Ik doe het omdat het mij geweldig leek dat de armworstelaars
er een ontmoeting bij zouden hebben,
en de sport wat bekender zou gaan worden.
Dat waren de 2 enige doelen.
En hoe groot het ook gaat worden,
en wat er ook gebeurd het zullen altijd die 2 doelen zijn.
Dus zenuwachtig en gespannen voor vrijdag?
Neuh, de doelen zijn immers al gehaald ???
Kan alleen maar mooier worden voor allemaal….
top toch.

Zo ook de judo….
instappen want anders gaat clubbie over de kop.
Dat is zo jammer want wat weg gaat is vaak ook weg.
Maar ik hoef geen krediet,
die eer en inzet schuif ik liever door naar anderen.
Hoef geen foto in de krant, of artikel waar dan ook…..
ja mag wel maar dan wel over de sport.

De een noemt het nuchter, de ander bescheiden…..
ik vind het een normaal iets:
ligt je iets aan het hart dan doe je dat.
En ben je blij met de mensen die je helpen,
en ik ben razend blij……
want heb veel mensen die helpen…..

Daar staat wel tegenover:
als ik even vrij heb, of op een plek ben dat ik kan genieten
van het vrij zijn,
dan doe ik dat.
Wat ik dan niet accepteer dat mensen , vooral veel jonger
en veel minder sociaal, vallen over wat ik doe of zeg.
Want dan denk ik:
je kent me niet.
Je weet geen ruk van mijn leven,
mijn positie of wat er allemaal rond gaat of gegaan is.
Gij zult niet oordelen
iets wat ik erg dapper probeer vol te houden.
Maar wil wel graag weten waarom mensen zeggen of doen,
zoals ze zeggen en doen.

Ben ondertussen wel zover om te durven zeggen tegen de negatieve mensen om me heen:
zodra jij doet of gedaan hebt,
zodra jij ondergaat of ondergaan hebt,
of zodra jij mijn leven kent, weet en geleefd en vooral ervaren hebt….
mag je het niet meer zeggen,
dan mag je het overnemen als je het beter kunt.

Ondertussen probeer ik nog steeds
openheid en eerlijkheid als leidraad te nemen in mijn leven.
En sta open voor elke vorm van kritiek………..
roept u maar 🙂

XXXXXXXXXXX