Nu het gedoe over mijn uren overgedragen is aan
directrice , komt daar in ieder geval al een stukje rust.
Vanavond spreek ik mentor van jongste nog:
Beetje zelfde verhaal, dit had niet mogen gebeuren.

De knaap die dit op zijn geweten heeft mag terug naar rebound
dat stelt jongste al gerust, morgenmiddag een gesprek samen
met mentor en jongste.
Oudste heeft vorig jaar bewezen dat je in 4 weken de zooi
bij spijkeren kunt en een examen halen kunt.
Ik gok er op dat het jongste ook lukken gaat vooral omdat een
wisseling van school niet meer mogelijk is zo kort voor het examen.

Dan krijg ik van Omama het volgende:
hoofd thuiszorg wil gesprek over hoe het gaat en werkt met de thuiszorg.
Ze stuurt haar door naar mij, dat ik maar met haar in gesprek moet gaan.
Wetende dat de Gemeente tegenwoordig beoordeeld
ben ik benieuwd.
Want tuurlijk joh kom maar langs hoor blijf maar vragen.
Een eega die ziek is , en ook zijn aandacht vraag als je weer binnen bent.

Het eeuwige getrek maakt dat je vanzelf wel ziek wordt of niet hersteld.
Maar als je denkt dat er iemand, ook maar 1 iemand daar aan denkt?
Dus schuif ik dingen door, zeg ronduit dat ik het ook niet weet,
en laat anderen het lekker uit zoeken………..

En morgen ga ik net als vandaag
even met mijn koppie in de zon.
Genieten van de geluiden,
de geuren die voorzichtig al te ruiken zijn,
de kleuren die beginnen te komen
En voor al van de warmte………

Geen winter , vroeg voorjaar
er is aan mij gedacht 🙂

XXXXXXXXX