Ik heb wat voor jou, schreef ze me.
EN ik razend benieuwd wat….
Zij komt uit de zorg, weet alles van zorg,
ze leest me, ze ziet me, ze hoort me
en trek mijn lot haar aan ………
Zo lief.

Vandaag ga ik even bij haar langs,
ze heeft een document voor me
en ik neem het mee naar huis.
Ik lees,  herlees, leg weg, pak weer,
en mijn hoofd tolt.
Alles en dan echt alles wat ik meegemaakt heb
wat ik voel, waar ik me schuldig over voelde,
wat ik maar niet begrijpen kon,
geen vinger achter kon krijgen.

Het staat er allemaal in.

https://www.hersenstichting.nl/webwinkel/producten/zorgwijzer-karakterveranderingen

 Het is geen feest van herkenning, het is een duidelijke herkenning maar feest ?
Zullen dit soort dingen nooit zijn….
Maar waarom moet ik zoiets krijgen van toevallig iemand die inzichten heeft?
Waarom worden naasten niet vanuit de zorg begeleid?
Waarom wordt ons nooit oprecht gevraagd hoe het gaat
en of wij het nog wel redden?
Het gaat altijd alleen maar om de patient maar zij die er naast staan
krijgen ook genoeg te verduren.

Anderhalf jaar na dato
eindelijk handvaten.
Dank je lieve Esther.

XXXXXXXXXX