Dit was echt zo’n week
als je er voor staat dat je denkt:
Hoe kom ik er door.
En als je er door bent,
dat je denkt:
nah viel wel te doen.

Het hot item geval is natuurlijk jongste met zijn school.
En als ze nu eens wat sneller waren met het online zetten
van de cijfers, was ik helemaal happy.

Dat eindelijk ook de uren van school op hun plek vallen
doordat ik in een email mijn hart uitstort
op een dusdanige manier dat ze  het er vandaag bij
school nog over hadden en me feliciteerden,
dan denk ik : Openheid en eerlijkheid daar kom je toch
wel een heel eind mee.

Morgen reunie van Philips, daar hebben we alle twee gewerkt
al is het echt jaren terug, het lijkt me gaaf om oude collega’s
eens weer te spreken en te kijken waar ze hun weg
gevonden hebben.
Als ik dan de lijst zie van mensen die er niet meer zijn
denk ik: die is best wel heel lang….
en daar zitten heel veel bekende namen tussen.

Ook van hele jonge mensen nog.
Een zee van herinneringen komt voorbij
en dan realiseer ik me, dat een mens ook moet genieten
en tijd moet nemen voor de wereld om zich heen.

Meer dingen om bij stil te staan inplannen
dan als maar rennen en vliegen.
Dat lijkt me eigenlijk wel een goed uitgangspunt.
Maar eerst een weekend genieten van ,
zeggen ze, heel erg mooi weer.

Jullie ook ?
Doen hoor !

XXXXXXXXXX