K had een lange week in de zin van:
elke vrije minuut van me
werd gebruikt door intern of extern.
Zo erg dat we de namen
in de kast konden schrijven
en ik hopeloos achter liep
met mijn eigen HH werkzaamheden.

De komende week zal het niet veel beter worden.
De indicatiegesprekken voor Omama beginnen.
We starten di morgen, mijn enige vrije morgen deze week
met een ontmoeting in een zorgcomplex
dorpje verderop.
Ze zal het verpleeghuis echt moeten verlaten,
hoe het dan allemaal verder gaat??

Donderdagmiddag indicatiegesprek met thuiszorg
want ook hier zijn we een jaar na dato…..
en zullen dingen weer op elkaar afgestemd moeten worden.
Dat de zorg overgeheveld is naar de Gemeente
en die de indicaties moeten doen???
We zullen het zien.

Als het goed is, moet jongste nog 2 toetsen
hou dapper de cijferlijst online in de gaten
maar er blijven domweg een aantal sterretjes staan.
Wat zoveel betekend als nog niet ingevuld/niet gemaakt.
Wens me dat ze daar met het invullen net zo snel zijn
al met eigen fouten maken.

Gister giga heerlijke dag,
alleen al het feit dat er niets van je gevraagd wordt.
Het is dan ook niet bijzonder vroeg dat ik mijn bed voel.
Om een normale redelijke tijd voor een moeder wordt ik wakker
maar weet van de puinhoop die mijn mannen in de kamer hebben.
De meerdere keren vragen tot opruimen……….
ze zoeken het maar uit, ik draai me om , om om een tijd mijn gezicht te laten zien
dat ze gaan denken.
Voor 5 vanmiddag is de kamer weer op orde.

Soms moet je gewoon kiezen voor jezelf
als een ander het je niet gunt.
Prima, niet mijn manier van werken,
maar wil wel bij leren hoor, geen probleem.
Want wat een ander kan?
Ik toch ook ?

Iets van wat gij niet wilt …..
doe je mij dat wel?
Dan ben ik : ff weg.

🙂