t zal het lot zijn,
mijn : ik zal er voor jullie zijn,
mijn: kan niet tegen onrecht.
Maar ik blijf vechten al ben ik er ondertussen
meer dan moe van.

Gelukkig zijn er ook wel mensen binnen die school
die wel hun best voor ons doen.
De mentor van jongste mailt me rustig nog om
9 uur s’avonds.
Hij is het met me eens, dat dit geen schoonheidprijs verdient.

Maar het gevoel dat ze er ook zijn
die er alles aan doen om te zorgen dat het niet werken gaat.
Maakt het allemaal niet eenvoudiger.

We zullen zien wat ze morgen gaan doen want jongste gaat niet.
Volgende week mag hij zijn SE kaart op halen,
daar staan de cijfers op die de helft zijn van examencijfer.

Ondertussen al contact met een aantal instanties
die afhankelijk van het resultaat
aangeschreven gaan worden, dan wel gebeld.
Voor nu durf ik even niets te ondernemen
wil de kans van slagen niet verpesten ……

Voor hen die zich afvragen of ik het nog volhoud?
Ja hoor, met gemak, ben een lange afstand loper schijnbaar.
Maar onder het motto:
het is prachtig weer, heb stel giga mooie kids,
en hou nog steeds van het leven.
Alleen niet van sommige mensen
maar ze laten vanzelf hun ware gezicht wel zien
als je standvastig bent in openheid en eerlijkheid.

De waarheid?
Komt vanzelf te voorschijn en laat ik nou eens
een flink portie geduld bij geleerd hebben ?
🙂

XXXXXXXXX