Moederdag

Eigenlijk,
om met de deur in huis te vallen
heb ik er niets mee in de zin van.
Het is een en al commercie.

Maar er zijn ook, item wat elk jaar voorbij komt
Vrouwen die geen moeder mochten worden.
Of die kinderen moesten laten gaan.

Het dinnetje van oudste die op 12 jarige leeftijd
overleed aan leukemie op moederdag.
Daarom zeg ik elke dag tegen de jongens
dat ik van ze hou, en ze zeggen het elke dag terug.

Even een kus, een knuffel of een dank je.
Even laten weten hoe blij we met elkaar zijn.
En hoe bewust we zijn van het feit
dat we onze levens met elkaar mogen delen.

Ik ben dankbaar voor ze
en zij met mij,
dat is voor mij meer dan genoeg.

XXXXXXXXXX

2 Comments »

  • Cheet schreef:

    Voor kleine kinderen is het idd nog persoonlijk
    maar als ze groter zijn dan is die hype er wel af
    en kun je dit soort dingen bespreken.

  • Hans schreef:

    Voor kinderen is het nog heel persoonlijk, met hun zelf geknutselde cadeautjes.
    commercieel is ondertussen alles wel geworden.
    Onze jongens doen weer hun best. Hans

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen