Voor de verandering een brief aan een ander,
(nog) niet opgestuurd, maar zou zo maar kunnen gebeuren.
Voor de goede orde, iets persoonlijjks van mij maar voel je vrij
te reageren.

Ach beste,
wat wil je nou?
wat vraag je nu van ons?
Kan me de tijd herinneren dat ik in de familie niet welkom was
omdat ik niet naar jullie kerk ging.
Dat er op verjaardagen ik onderuit gehaald werd of zelfs buitengesloten,
omdat ik veroordeeld was.
Het innige verdriet na het verlies van onze twee meisjes
die werd afgedaan als: zie wel jullie bloed mag niet vermengd worden.

Er was geen troost, er was geen liefde, er was alleen: jij hoort er niet bij!
Toen jullie broer kanker kreeg was iedereen in paniek.
Slechts 1 iemand van de familie heeft ooit gevraagd
hoe ik mij voelde.
Om vervolgens over te gaan in klaagzang over haar eigen leven.
Iedereen die bonuspunten wou verzamelen
melde zich , ze hebben ze overigens niet gekregen 😉

Maar:
nu jij een scheve schaats hebt gereden volgens DE familie
en er met kop en kont uit geknikkert bent
ga je troost zoeken bij ons.
wil je je broer bereiken is de logische volgorde dat je mij eerst overtuigd.
Maar was jij niet diegene die altijd als eerste
mij de grond in boorde?
Ja, ´t was niet je bedoeling en je hebt niet begrepen dat het zo´n impact had.

Weet je, daar gaat het helemaal eigenlijk niet om.
Het simpele feit dat je een karakter hebt om zoiets te doen
nog voordat je er achterkomt dat het zo niet goed is,
is voor mij voldoende.

Het feit dat je het doet , zegt meer over je
dan over wie je het hebt.
En een sorry, tja een excuus kan ik aanvaarden.
maar jou karakter trekjes niet.
Gezien het feit dat je ons nu nodig bent
om toch ergens bij te horen
maakt mij duidelijk dat je over alle gevoelens heen walst.
Maar je bent welkom hoor!

Onder de voorwaarde dat je niet gaat zitten klagen
hoe zwaar je het hebt.
Je krijgt wat je hebt uitgegeven
en ik kan daar niet zoveel aan doen.

Inmiddels weet ik , dat jij er ook niets aan kunt doen
dat je geboren bent met de genen die je meekreeg.
vandaar uit kan ik je vergeven dat je deed wat je deed.
Vind wel dat het onderhand tijd wordt
om na te denken wat je verder met je relaties wilt.
En eens gaat stoppen met gebruik maken van.

Liefs
je schone zusje ( net gedoucht ;))