Vanmorgen eerst werken,
dan naar Duitsland voor de boodschappen,
door naar school.

Jongste krijgt zijn uniform
en die staat hem zooooo goed.

Voor de rest een onbestemd gevoel
die me waakzaam maakt
maar ik weet niet waarvoor.

Morgen eerst maar eens jongste naar kamp brengen
hij heeft er zin in,
gaat er voor.
Pakt alles zelfstandig in en is zomaar
diegene die nu eindelijk heft in eigen hand neemt.
Ik ?
Ik zie het met plezier aan terwijl oudste
al die aandacht voor maar zo zo vind 🙂

Het blijven kinderen.

XXXXXXXXXX