Wat ben ik toch blij met mijn bloggie,
mijn plekje waar ik neer kan zetten wat ik wil
zoals ik het voel, ervaar en aanpak.
Dat mensen commentaar willen leveren
ze zich eerst kenbaar moeten maken.

Het slagen van oudste was natuurlijk een domper
maar ingecalculeerd.
Het starten van de opleiding morgen?
K heb daar zo geen zin in…………
maar er is geen keus anders ben ik mijn werk kwijt.
Een vakdiploma halen in de schoonmaak
k weet van een aantal collega’s dat ze er heel erg tegen aan hikken
omdat ze juist vroeger niet konden leren.

Heb me voorgenomen dat ik er alles aan ga doen
om die te helpen als t nodig is en als het kan.
Het mag toch niet zo zijn dat je na tig jaren
je baan verliest omdat de theorie je nekt?
Al snap ik het bedrijf ook………….

En dan hoor ik gisteravond iets
waar ik behoorlijk mee worstel
onder de indruk ben en niet openlijk kan schrijven.
Maar met Facebook ben ik wel in zoverre klaar
dat er weinig persoonlijks op komt wat diep gaat.
En dat ik dus in de toekomst rekening moet houden
dat niet iedereen mijn vriendje wil zijn
omdat ze mij zo leuk vinden………………..
k had natuurlijk wel al iets in de gaten
maar goed, mijn HS zal me waarschuwen en redden
als het moment daar is.
Gelukkig is het een machtig medium voor de sport 🙂

Eerst maar heel verstandig
het grieperige lijf naar bed brengen want ziekmelden ?
Is geen optie…………….

XXXXXXXXXX