Vanmorgen ben ik vroeg op
mede door jongste die weer eens moeilijk doet
om naar school te gaan.
Ondanks heel zijn 16 jaar
zou ie t liefste heel de dag bij me
in de buurt zijn.

Besluit op te blijven
om zo weer een normaal slaapritme te creëren
want daar ontbreekt het behoorlijk aan.

En dan zit ik aan de tafel, en overvalt me
een gevoel van onzekerheid.
Tuurlijk voel me hele piet maar dat je zoiets
zomaar overkomen kan is best eng.
Geen controle meer en maar vertrouwen hebben.
Nog nooit heb ik me zo triest en ongelukkig gevoeld.

Besluit assistente huisarts te bellen
en ze hoort me aan, verhaal is natuurlijk al lang bekend.
Weet je wat zegt ze ?
Kom tegen 13.15 even langs, kleed je goed aan, ben je er gelijk
even uit kun je even kijken hoe je dat bevalt.
En doen wij even een zuurstofmeting voor je.
Ze begrijpt me volkomen gelukkig, en nog mooier:
de waarde is 97% prima dus.
Opgelucht gaan we weer naar huis waarna eega vertrekt
voor zijn eerste onderzoek.
Want ook dat gaat gewoon door.

Die wordt volgend jaar vervolgd …………

K hou mijn hart vast als straks de eigen risico van mij ook binnenkomt
want die heb ik nu natuurlijk ook wel te pakken.
Zelf mag ik in Feb voor controles dus samen hebben we
als alles doorgaat volgens huidig kabinet
750 euro te pakken en weet nu al dat we die niet kunnen betalen.
Een betalingsregeling ?
OH die krijg je wel maar dan ben je nog 75 in de maand kwijt
zucht………….
nou ja we zien wel, dit kost me nu al genoeg in mijn werk.

Ben zover dat ik me afvraag
hoeveel ik nog meer op mijn dak kan verwachten ?
Eerst maar hiervan herstellen
gelukkig heb ik van mijn werk de rest van t jaar
vrijaf.

XXXXXXXXXXXXXXXX