oh mano

Het hele verhaal van het armdrukken suddert altijd
nog wel een fiks aantal dagen door.
De media, kranten, reportage’s ,
foto’s en filmpjes op fb.

Maar dan.
Matthias deelt zijn interview met RTV Drenthe
op 3 wereldwijde pagina’s van armdrukken.
Met de woorden dat het een geweldig mooi
en goed verzorgt toernooi was.

En die word gezien,
en als ik zeg wereldwijd bedoel ik Amerika
Australie, Rusland, Noord Amerika en alles wat er tussen zit.
Nu heb ik geen hoge vluchten in gedachten
maar weet wel dat bijv.
Frankrijk, Polen, Bulgarije en alle Oostbloklanden
gesponsorde teams hebben.

Dit is het punt tussen
dan wel trots zijn of bang worden………….
k denk dat ik maar eens fors met een aantal mensen
om tafel moet gaan zitten dit jaar.
Want volgend jaar ? Ja hoor flikken we zelfde geintje weer 🙂

Met deze woorden is de keus en het dilemma
opgelost…………..en neemt een voorzichtige trots
de overhand.
Met dank aan een ieder want dit , ik alleen ?
Echt niet.
Maar t gaat zomaar een kant uit dat ik denk:
die zag ik niet aan komen, wel gehoopt maar gedacht
nog niet zover te zijn.
Kom maar op…………….
we kunnen het 🙂

Dit kwam ook eigenlijk binnen nadat
mensen van buitenaf tegen me zeiden:
weet je wel wat er gebeurd is ?
Weet of besef je wel ?
Ik ben niet bezig met eigen eer, het enige
wat ik ooit wilde was een toernooitje hier
en meer mensen voor de sport…………
Maar als het me gegund is ?
Zeg ik geen nee 🙂
En ga er voor.

XXXXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen