k had hem al een tijdje voorspeld
en die kwam dus ook idd uit.

Jongste had een meisje,
lief ding hoor maar complex,
inclusief psyco en alles wat er bij hoort.
een lang , intens en eigenlijk verdrietig verleden.

maar goed, als hij gelukkig is, zij gelukkig
en ze samen gelukkig zijn, ben ik de laatste om wat
te zeggen.

Al gauw toont karakter haar eigenschap en
kruipt ze in haar slachtoffer rol.
Een positie waarin zij zich veilig waant en waar
iedereen rekening mee houdt.
Inclusief haar jaloersheid, drift buien, die zich uiten
in scheldpartijen, verantwoordelijkheden afschuiven,
en anderen de schuld geven van……….

Ze heeft een houding tegenover haar ouders,
als het de mijne was geweest had ze al lang een fikse trap
onder haar ruime reet gehad.
Maar goed, de angst dat ze zichzelf wat aan doet is voor hen
ondertussen zo’n waarheid dat ze ook daar die ruimte heeft.

Jongste kan er niet tegen, het controleren, het veroordelen
van mensen waar hij al jaren mee omgaat.
Het niet mogen dit, en niet mogen zeggen dat,
en vooral laten weten met wie, wanneer, hoe lang en waarom.

Het escaleert gisteravond tot in de hoogste vorm
met appjes over zelfmoord, het afzonderen in een bos in t donker,
tot het belagen van haar eigen moeder.
IK ben er ondertussen flink klaar mee, maar:
t is niet mijn vriendin.

Jongste komt bij me, laat me alles lezen, en vraagt
k geef hem alleen het advies:
geef je genoeg om haar om dit er bij te nemen ?
Want het is niet de eerste keer, en t zal ook niet de laatste zijn.

Er word afgesproken om een time out in te stellen maar :
de dame laat natuurlijk niet los.
Die rol moet vervult blijven, en dus appt ze er op los.
Als jongste aangeeft even te willen slapen , belt ze domweg hier naar toe.
Eega neemt op, en is zo goed niet om jongste te roepen.

K hoor het en denk: hier gaat ie…………….
het zijn wel geteld 3 zinnen, voordat jongste de deur uit gaat
en mij even laat weten: t is uit.
K had niet anders verwacht.

Binnen 20 minuten is ze hier met haar moeder,
om zijn spullen terug te brengen.
Jongste is er niet, nee dat weet ik hij is bij …….en bij …….
die komt er zo ingehouden hels uit dat zelfs ik
daar van schrik.

Maar ze wil persoonlijk afscheid nemen en bedanken voor.
Ergens in mijn hart komt er een diepe zucht
en als ik later aan tafel zit komt er een geurtje voorbij.
dank je wel………..
er is iets afgewend wat bedreigender was dan.
Openheid, eerlijkheid en oprecht Liefde
heeft ons behoed voor iets…………

Kan niets anders dan hopen dat ze zich daar gaan redden
en dat de ouders gaan inzien
dat meegaan in niet altijd de oplossing is.

Voor nu?
Los laten niet meer mijn ……………..

XXXXXXXXXXXXX