Vanavond komt er een berichtje voorbij
over linedance.
en mijn hoofd kruipt terug
naar 13 jaar lang
vol overgave dansen.

K leidde de zooi maar heb en kon
toen al mijn energie positief en negatief
in het dansen kunnen leggen.

Na de dramatische scheuringen van mijn enkelbanden
heb ik t nog fiks poosje volgehouden.
Maar er weer aan beginnen is geen optie.
Af en toe knal ik stilstaande positie
er al vol door heen.

Maar k zou er wat voor over hebben
1 avond, of mijn part 1 dans
nog 1 keer voluit te doen en te geven.
Even helemaal los ……………
t zit er niet meer in.
Mijn lijf is mijn beperking geworden
t zal zijn dat mijn geest een vlucht neemt.

Maar wat mis ik het.
Zoals zoveel dingen ondertussen.

XXXXXXXXX