Weet jij de weg?
Neuh, die weet ik niet.
Jawel joh, dat weet je wel.
Kom op we gaan.
Samen met danscollegaatje en jongste
stappen we in leeuwtje.
Ik twijfel maar ze zeggen dat ik het weet
geen idee zal wel goed komen.

Jongste is opgewonden door de omgeving
we rijden op een marinebasis en het is groot
zo groot, hij kijkt zijn ogen uit.

Ik , ik ben ietsjes bang, zie geen bordjes
en weet de weg echt niet.
Hier rechtdoor zegt collegaatje
en dan de bocht om
om die hele grote pijler.
De weg wordt wel raar smaller
en past allemaal maar net
niet normaal toch?

Om de bocht snijdt de weg af
in een punt uitlopend op niets
en de neus van leeuwtje helt voorover
onder ons een gat van ruim 60- 70 meter
en water, heel veel water……………
Ik voel dat we vallen,
voel dat we loskomen van de stoelen
wil gillen maar lukt me niet
jongste voel ik langs me schieten van de achterbank
naar de voorkant.

En dan schrik ik wakker
de adem stokt in mijn keel
en mijn hartslag zal ongetwijfeld
over de normale slagen zijn.
Het duurt zeker minuten
voordat ik besef
dat het een bizarre droom was.

En dat gevoel van vallen
blijft me de hele dag bij
het was zo duidelijk
zo echt.
Zo eng.

Hoop dat ik vannacht zal slapen
en niet terug ga naar.

XXXXXXXXXXXXX