Na een voorbereiding van enkele dagen in het denken
en uitvoeren staat er gisteravond een tunnel
van 2 meter breed en 6 meter lang.
Hierin hangen de vlinderspoken van vorige keer,
Herman mijn vriend, steun en toeverlaat,
inclusief het rookkanon een aantal lasers en
een grote geluidsbox me allerhande creepy geluiden.
Zelf ben ik gehuld in een legeroverall met een enorme pruik
en een vogelmasker.

Voor me liggen oudste en 2 kameraden in hun leger uniform
en speciale pakken waardoor ze totaal niet opvallen.
Daarvoor jongste met een akelig masker en een monikkenpak
samen met een vriendin die een ijzeren vuilnisemmer bij zich heeft
waarvan ze t deksel dicht knalt.
Jongste heeft een blauwe zwaailamp met sirene op afstandsbediening
en ik hoor van ver het gegil en gelach.

De eerste groep zijn 3 dames die nog net mee konden doen
en die blijven even bij me de tunnel bekijken onder begeleiding
van jongste die ze kennen.
En dan volgen de groepen ruim 20 stuks.
Aantal varieert van 2 tot 8 en sommigen zijn zo bang.
Om de tunnel in te gaan , om te ontdekken wat er te doen is daar.

Groepen van 4 waarvan er 2 eruit sprinten en 2 weer terug
ja die moet je dan overtuigen dat ze er toch echt door kunnen.
1 persoon gaat buitenlangs, geen goed idee want ik heb dat
direct door en vang hem buiten even op.
Om vervolgens de anderen de stuipen op het lijf te jagen.
Kleine kinderen die staan te huilen voor de ingang
en bijna terugkruipen bij mama waar ze ooit vandaan kwamen.

Volwassen mannen die normaal heel stoer zijn
die al rennend er doorheen denderen ………….
bij de meesten ga ik ze achterna naar buiten ,
daar begint andere route en ze overleggen druk.
Ik kijk even links en rechts mee en de meesten schrikken
dan voor een 2e keer van .
Enkelen hebben door dat ik het ben , daar maak ik een praatje mee
of krijg een knuffel………

Als t hele feest is afgelopen nog even naar het MFC
iets drinken, een snack , napraten en het is alleen maar lachen
als je hoort hoe t bij de anderen gegaan is.
mensen in een sloot, routeboekjes die verdwijnen,
complete groepen die zoek raken.
Als we terug wandelen naar huis, hangt er een mist over het land
en is de wereld eindelijk in stilte gehuld.
K klets nog even na met de organisator en wacht tot de zon op komt.
Om half 7 vanmorgen is het zover en ik plaats nog even berichtje op fb:
Goedemorgen zon en welterusten allemaal.

Vanmiddag alles opruimen , douchen,
en over tot de gewone dingen …
nou ja gewoon ?
Mijn hoofd is nog regelmatig terug naar vannacht
en k kan t niet laten om nog in de lach te schieten.
Een zeer geslaagde nacht.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx