even bos

Een rijke indrukwekkende middag achter de rug met oudste en huisvriend.
3 uur lang zijn we op pad, van t pad af , struinen door bos en heide, knijpen af en toe de ogen dicht voor zandverstuiving en wandelen over gekleurde rode dan wel paarse tapijten.

Vlinders vooral de uiltjes , witjes, een dambordje, en soorten die zo snel zijn of zo ver weg dat ze niet te benoemen zijn.

Libelle’s , van groot en knalblauw, naar tig heidelibellen waarbij we zelfs de gebandeerde heidelibel zien, een moeder met haar jongen op een stuk schrikdraad alsof de was is opgehangen.
Een zwart exemplaar schiet over het water het is een waar libel paradijs.

Jonge kikkers en padjes op elke meter van een pad, die zich gewillig laten zien en op foto zetten.

Een stel luidruchtige ganzen en een zilver reiger samen met vinkjes die de strijd met de wind aangaan.

Van ruigtes tot kleine paadjes van natte voeten tot iets in een sloot waar we de naam nog niet van weten 

We eindigen met een iets van de das , en dat allemaal eigenlijk in de achtertuin.
We wonen hier zo geweldig.

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen