het monster

Een heerlijke morgen met soulmate
we praten bij over , en over , en ook nog over 😉
Maar de hele tijd heb ik beetje
zo´n kriebelig gevoel
en weet niet wat het is.

Vanmiddag kom ik erachter
sta op punt naar school te gaan
als eega al thuis komt?
Huh wat ben jij vroeg?

Hij klaagt al een poosje over een zere plek
in zijn rug, of liever net boven zijn heup.
Gisteravond zei ik nog: ga dan eens naar de dokter
daar zijn die gasten voor.
Beste man wil zich goed voorbereiden
en overal rekening mee houden
en stuurt hem dus voor een foto en bloedonderzoek.
Zal morgen gebeuren.

En even vlamt in mij het gevoel
alsof het monster uit het verleden
ons aan ligt te kijken
klaar om toe te springen.
Terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn
en vooral hier niets mee te maken hoeft te hebben,
toch voel ik dat hij er is.

Ben van nature geen paniekdoos
en vertik het dan ook om er aan toe te geven.
Mocht het zo zijn
dan is het vroeg genoeg
en we weten alle positieve dingen.
Dat monster moet in zijn kooi blijven
achter slot en grendel
ben even niet toe aan nog meer ellende.
Maar ja
om eerlijk te zijn
dit was na 7 jaar het enige jaar
waar nog niets ergs is gebeurd met een van.
Hoop te kunnen zeggen
dat we in ieder geval eens een rustig jaar
hebben gehad a.s. oud en nieuw.

Komt tijd, komt raad
komt raad,komt daad.
Eerst afwachten maar,
ik ben niet in paniek
laat een ander het ook niet doen
alsjeblieft.
Moest het even kwijt 😉

XXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen