Soms kijk ik zo naar buiten
door een beslagen raam.
Een hart wat niet alles kan uiten
en tranen tegen gaand.

En dan kijk ik naar jou
voor een hele tijd,
zie een behoorlijke strijd,
van iemand waar ik zo van hou.

Mensen als jij, zijn bijna
net als ik , kleine drama
maar we sluiten niet ogen
en geen hart.

Mensen als zij doen ja
bijna net als wij bijna,
doen binnen kant tranen drogen
en zijn altijd beetje apart.

Het anders denken,
het anders zijn ……………..
levert kleine geschenken
hoe klein ze ook zijn.

Want het verschil ziet niet
en alles wat je denkt je ziet
maar in iemands gevoel.
maak dat je doel.

Denk even na
voordat je zegt
ik ga
en je je reden hebt uitgelegd.

Mensen daarbuiten,
snappen niet altijd.
De zin van t uiten
oneindigheid.

Mijn liefde van toen is nog steeds die van nu
uitgediept , en besproken maar nooit cru.
K hou van jou zoals jij van mij,
en geloof me vrij.
Dat zal nooit anders zijn.

XXXXXXXXXXXX