Vorig jaar was t allemaal pet in de zin van.
Verjaardagen en bijzondere dagen we deden er niets aan.
Domweg omdat er geen geld voor was.
En ook de zin en de moed was totaal verdwenen.

Nu we alles weer op rit zit besluiten we
om mijn verjaardag, die van oudste en alles
tegelijk te vieren door uit eten te gaan.
We vragen broer en Omama ook.

Ik mag waarschijnlijk werken die dag
maar aangezien ik wel redelijk op tijd vrij ben
moet er tijd genoeg zijn om even te douchen
voordat we vertrekken maar :
Omama is gewend om standaard om 5 uur
aan tafel te zitten.

Nou dat word dan nu een uurtje later …
ja maar thuiszorg komt om half 4 en om half 7.
Dan vraag je toch of ze keertje tussen door willen komen ?
Nee  dan moet jij me maar een keer helpen.
En daar gaan we dan weer he……
Ik wil dat niet, wanneer heeft ze dat nou toch eens door ????

Ik wil die blote kont van haar niet zien,
niet die wc doorspoelen als ze er net op gezeten heeft
en al helemaal niet uit borstelen en helpen met uit en aan kleden.
En om 5 daar zijn, er tegen eten zodat ze om half 7 weer thuis moet zijn ??
Enige flexibele gedachten zijn er echt niet meer bij.
En de pest , de werkelijke pest is :

Als ze met een vriendin of iets anders weg gaat ??
Dan kan ze zich wel aanpassen…………..
het is het moment dat ik alweer spijt heb van het aanbod.
Maar : alles beter dan haar hier een avond aan tafel te hebben.
K zie nu al op tegen de feestdagen.
BLEH.